5 ώρα το απόγευμα είχα ένα κεφάλι έτοιμο να σκάσει,μια ασήκωτη τσάντα και μια υπερένταση να πλανιέται μέσα μου. Σε λίγες ώρες θα μπορούσαν όλα να είχαν τελειώσει....
Μετά από 5 περίπου ώρες γύρισα στο σπίτι και τα βήματα μου ήταν ανάλαφρα. Η τσάντα πούπουλο.
Αυτήν την στιγμή νιώθω τόσο ήρεμος.....Γαλήνη αυτή είναι η σωστή λέξη.
Ένα υπέροχο αίσθημα που μόνο αφού έχεις δώσει ένα μεγάλο μέρος του εαυτού σου μπορείς να το νιώσεις.
Νομίζω ότι μηδένισε επιτέλους το κοντέρ. Θα το μάθουμε σε λίγο καιρό....
Βέβαια δεν τέλειωσαν όλα..Υπάρχει ακόμα μια "δουλειά" πριν το τέλος της σχολής, η διπλωματική μας, που όμως στην χειρότερη δεν μας δυσανασχετεί και στην καλύτερη είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μια δουλειά που εμείς θέτουμε τον πήχη σε ποιο επίπεδο θα φτάσει.Οπότε now it's just the good stuff.
Εύχομαι στους φίλους που σήμερα έκαναν την αρχή σε αυτήν την εξεταστική να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, να κάνουν υπομονή και να τα πάνε περίφημα.
Αν μη τι άλλο, το να προσπαθείς & να πετυχαίνεις αυτά που θέλεις είναι ένα από τα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ΣΑΕ φίλε Fouster?
Και τέλος;
Τώρα, enjoy the ride :)
Τέλος!
Τώρα είμαστε ...ο ένας για τον άλλον
(που λέει και το άσμα!)
Καλή διπλωματική εύχομαι ;-)
Yeap ΣΑΕ I ή για εμάς τους παλιούς ΚΑΕ!! Thanks guys!
Post a Comment